ปราบหมอรึหมอปราบ (มี e-book จบเรื่อง)

ฉันแสงดาว เพิ่งจบการศึกษา ป.ตรี มาแบบสด ๆ ร้อน ๆ และก็โดนคนที่รักกันมาสามปีจบความสัมพันธ์สด ๆ ร้อน ๆ เหมือนกัน เหตุผลเพราะเขาต้องไปเรียนต่อ มันใช่เหตุผลไหมล่ะ แต่เราเป็นคนที่ใช้ความรู้สึกมากกว่าเหตุผล และความรู้สึกเราบอกว่าพี่เขาไม่ได้รักเราเหมือนเดิมแล้ว สุดท้ายจึงปล่อยเขาไป เราเลยจะใช้เวลานี้ออกจากจุดเดิม ๆ ตามที่พี่เอินพี่สาวที่รู้จักกันจากค่ายอาสาแนะนำมาโดยการย้ายตัวเองไปในเมืองใหญ่ ใช่แล้ว เราจะเข้ากรุงนั่นเอง จากที่เคยอยู่แต่ต่างจังหวัดมาตลอด เราจะไปหางานทำและเริ่มชีวิตที่มีสีสันที่โน่น ทำในสิ่งที่อยากทำ เป็นตัวของตัวเองให้สุด ๆ ไปเลย 

แต่ก่อนที่จะไปถึงฝันนั้น ต้องผ่านด่านแม่เราให้ได้ก่อน นี่ก็เป็นด่านที่หินมาก เพราะเราอยู่แต่ที่บ้านมาตั้งแต่เกิดจนเราอายุ 22 ประถม มัธยม มหาวิทยาลัย เรียนที่บ้านเหมือนเดิมหมดเลย จะว่าโชคดีก็โชคดีที่บ้านเรามีที่เรียนครบ แต่มองอีกมุมไม่ได้ออกไปใช้ชีวิตนอกจังหวัดที่ตัวเองเกิดเลย ซึ่งแม่ก็น่าจะอยากให้เราหางานทำแถวนี้แน่นอน แต่พี่เอินก็เชียร์บอกให้ลองขอดูไม่ลองก็ไม่รู้หรอก 

“แม่ ขอไปกรุงเทพได้ไหม” ดาวเอ่ยถามขึ้นขณะที่แม่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องรับแขก

“ได้ จะไปซื้ออะไร” แม่ดาวตอบอย่างเรียบเฉยในขณะที่ตาก็มัวแต่มองทีวี

เราแอบยิ้มดีใจตรงคำว่าได้ แต่พอคำว่าไปซื้ออะไร แม่คงนึกว่าไปแป๊บเดียวแน่เลย

“ไม่ได้ไปซื้ออะไร แต่จะขอไปทำงานที่โน่นได้ไหม”

สายตาแม่ยังคงมองทีวีและไม่มีท่าทีตกใจใด ๆ แม้แม่ดาวจะได้ยินประโยคที่ดาวขอเข้ากรุงเทพ “ได้”

ดาวฉีกยิ้มกว้างอย่างดีใจ “จริงเหรอแม่ รักแม่ที่สุด”

“แต่…”

คำพูดว่าแต่ของแม่นี้ทำให้ขนหัวดาวลุกและใจเต้นแรง ว่าจะได้ไปไหมน้า

แม่หันมาหาดาวที่นั่งข้าง ๆ แล้วแสยะยิ้มอย่างไม่ชอบมาพากล “ไปได้ แต่ต้องไปพักกับลูกเพื่อนแม่”

คิ้วดาวผูกโบว์ทันทีเมื่อรู้ว่าต้องไปพักกับคนรู้จักแม่ เพราะผิดกับที่วางแผนไว้ว่าจะไปโบยบินฉายเดี่ยว อุตส่าห์ออกจากบ้านได้ก็อยากอยู่คนเดียวบ้าง “แต่หนูอยากอยู่คนเดียว”

“งั้นก็ไม่ต้องไป เลือกเอา” พอดาวเรียนจบแม่ก็คาดการณ์ไว้แล้วว่าดาวจะต้องอยากเข้ากรุงเทพ จึงวางแผนจะให้ไปอยู่กับลูกเพื่อนไว้ และดาวก็มาขอไปกรุงเทพจริง ๆ ตามที่แม่คิด เลยคิดว่ายังไงลูกก็ต้องยอมเพื่อจะได้ไปแน่นอน

“แม่ ลูกเพื่อนแม่เป็นใครก็ไม่รู้ แล้วเราจะอยู่กันได้รึ” ดาวลากเสียงยาวอย่างไม่เข้าใจ

“แม่รู้ว่าหนูอยากไปกรุงเทพ แม่เลยจะให้ไปอยู่กับลูกป้ากัน และป้ากันก็โอเคแล้ว ป้ากันบอกว่าห้องใหญ่กว้างขวางอยู่ได้สบาย และลูกเขาก็ไม่ค่อยอยู่ห้องหรอก”

“แม่ แต่หนูขออยู่คนเดียวนะ” ดาวหน้ามุ่ยอย่างไม่พอใจ

“ไม่ได้ ถ้าไม่ไปอยู่กับลูกเพื่อนแม่ งั้นก็ไม่ต้องไป” แม่ยังเสียงแข็งยืนยันคำเดิม

“แต่หนูไม่เคยเจอเขาเลยนะ”

“เคยตอนเด็ก สัก 5 ขวบ ลูก ๆ ยังเล่นกันอยู่เลย แต่พอ 7 ขวบ ป้ากันก็ย้ายบ้านไปเชียงใหม่ไง ป้ากันมาหาแม่บ่อยนะ แต่พี่เขาไม่ได้มานานแล้ว”

ใครจะไปจำได้เด็กขนาดนั้น ใครอ่ะ... เอาเป็นว่าเออออ ตามแม่ไปก่อนแล้วกัน ไปถึงนู่นค่อยหาทางออกอีกที แล้วค่อยไปอยู่คนเดียวเอา ตอนนี้ขอให้ได้ไปก่อนเท่านั้นพอ

ดาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตอบตกลงข้อเสนอแม่ “โอเคค่า อยู่ก็อยู่”

แม่ดาวแอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ “ดีมาก งั้นแม่โทรหาป้ากันก่อนนะ”

“ค่า”

ขณะที่แม่โทรหาป้ากัน ดาวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความหาพี่เอิน

“พี่เอิน ดาวได้เข้ากรุงเทพแล้วนะ ดีใจจังจะได้เจอพี่เอินแล้ว เดี๋ยวไปช้อปปิ้งกัน พาดาวไปดูหนุ่มหล่อกรุงเทพด้วยนะ รีบหาหนุ่มมาดามใจน้องหน่อย” 

และแล้วเราก็จะได้ย้ายเข้าไปกรุงเทพแล้ว ไปดูกันว่าจะสนุกขนาดไหน ลูกเพื่อนแม่ที่ว่านี้จะเป็นใคร เราจะได้งานตามที่อยากได้ไหม และชีวิตอิสระของเราจะเป็นอย่างไร จะได้เจอหนุ่มที่ไหนมาขายขนมจีบบ้างน้า ตามมากันค่า

เรื่องนี้มี e-book วางขายที่ meb แล้วนะคะ
e-book เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอนค่ะ
โหลด e-book ได้ที่

http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNTYxNDkxMSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIwMzExNiI7fQ

ฝากนิยายเรื่องแรก "ปราบหมอรึหมอปราบ" ของเราด้วยนะคะ หวังว่าทุกคนจะฟินไปกับดาวและหมออิน ฝากกดไลก์เป็นกำลังใจให้กับเราด้วยนะคะ ขอบคุณทุก ๆ การติดตามและคอมเมนต์มาก ๆ ค่า 

ป.ล. ฝากเฟจนักเขียนเพื่อติดตามผลงานเล่มต่อไปและพูดคุยกับนักเขียนได้ตามเพจด้านล่างนี้เลยค่า

https://www.facebook.com/HoneyBee-104640589002262